O miodzie

W terapii miodowej dużo zależy od właściwego doboru odmian miodu, np.:

Miód rzepakowy
W stanie płynnym ma zabarwienie jasnożółte. Posiada łagodny, lekko-gorzkawy smak. Krystalizuje bardzo szybko przyjmując postać białego twardego krupca. Zawiera prawie wyłącznie cukry proste z przewagą glukozy. Jest łatwo przyswajalny przez wątrobę zwiększając w ten sposób znacznie jej możliwości detoksykacyjne. Zalecany jest przy chorobach serca i miażdżycy, a też przy schorzeniach nerek, przewodu moczowego, dróg żółciowych i wątroby, Poza tym wspomaga podstawową terapię w przebiegu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, przyspieszając gojenie stanu zapalnego tych narządów.
Miód ten został wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych pod nazwą: Dolnośląski miód rzepakowy.


Miód akacjowy

Zawiera dużo ilości fruktozy, co powoduje powolną krystalizację. Ma barwę jasnokremową. W smaku delikatny, bardzo słodki – lubiany przez dzieci. Ma zastosowanie w leczeniu nadkwasoty, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także w leczeniu schorzeń nerek i układu moczowego, w stanach zapalnych dróg oddechowych. Jest przede wszystkim bardzo cenną odżywką regenerującą w stanach zmęczenia fizycznego i umysłowego.
 
Miód lipowy
Płynny, o zabarwieniu jasnobursztynowym. Jest miodem aromatycznym o dość pikantnym smaku. Tradycyjnie używany przy przeziębieniach, grypie, zapaleniu oskrzeli i płuc, a także przy reumatyzmie i nerwicach. Polecany jest też przy chorobach serca i układu krążenia. Działa łagodnie moczopędnie, skutecznie likwiduje obrzęki oraz nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Należy też wspomnieć o dużej skuteczności i aktywności w leczeniu schorzeń ginekologicznych.
 
Miód gryczany
O zabarwieniu brązowym. Posiada silny zapach i ostry, bardzo charakterystyczny smak. Wyróżnia się wysoką zawartością magnezu i dlatego zalecany jest do diet antynowotworowej oraz leczeniu schorzeń układu krążenia szczególnie na tle mażdżycowym. Zalecany jest również dla osób gorączkujących w schorzeniach infekcyjnych. Wyjątkowo duża zawartość łatwo przyswajalnego żelaza, witaminy C i białka jest cenna w leczeniu niedokrwistości, niedoboru żelaza zarówno u dzieci jak i dorosłych. Ma korzystny wpływ przy osłabieniu wzroku, słuchu, a także kłopotach z pamięcią.

Miód ten na Liście Produktów Tradycyjnych otrzymał nazwę: Sudecki miód gryczany.

 
Miód wrzosowy
W stanie płynnym ma zabarwienie czerwono-brunatne i konsystencję średniogalaretowatą. Ma silny aromat. W smaku przyjemny, choć mniej słodki. Stosowany jest przy zaburzeniach dróg moczowych i gruczołu krokowego. Ma zastosowanie również przy stanach zapalnych gardła oraz schorzeniach błony śluzowej jamy ustnej. Korzystne także jest przyjmowanie go przez chorych odczuwających trudności z wydalaniem moczu oraz pomocniczo w kamicy nerkowej, zapaleniu jelit i biegunkach.

Miód wrzosowy otrzymał w 2008r. Certyfikat Unii Europejskiej i zarejestrowany jest pod zastrzeżoną nazwą: Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich.

Miód wielokwiatowy
Pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych roślin uprawnych, łąkowych, leśnych i dziko rosnących od wiosny do wrzosowych zbiorów. Miody te posiadają urozmaicony skład i są bardzo dobrą uzupełniającą odżywką zwłaszcza dla dzieci, studentów, sportowców, osób wykonujących ciężką pracę fizyczną, umysłową, rekonwalescentów i osób starszych.

Na listę Produktów Tradycyjnych wpisano: Sudecki miód wielokwiatowy i Miód wielokwiatowy z Doliny Baryczy.

 
Miód nawłociowy
W stanie płynnym ma kolor od żółtego do bursztynowego. Dość szybko się krystalizuje przyjmując konsystencję kremu. W smaku i zapachu, podobnie jak w miodzie gryczanym, wyczuwa się pewną ostrość i lekką kwaśność. Polecany jest przy chorobach dróg moczowych, prostaty, zapaleniu jelit i kamicy nerkowej.
 
Nasze krajowe miody po pewnym czasie ulegają krystalizacji, to znaczy, że ze stanu ciekłego (patoki) przechodzą w stan stały (krupiec).

Proces krystalizacji bywa czasem niesłusznie nazywany „scukrzaniem się” miodu. Krystalizacja jest naturalnym procesem fizycznym i nie ma żadnego wpływu na wartość miodu. Należy raczej obawiać się miodu takiego, który nigdy nie ulega krystalizacji – to miód podrabiany lub niepełnowartościowy. Dlatego najlepiej miód kupować bezpośrednio w Pasiece. Jeżeli lubimy miód płynny – to można miód skrystalizowany rozpuścić stopniowo podgrzewając go (np. sloik z miodem w naczyniu z ciepłą wodą – max 40oC).

Miód zalany wrzątkiem traci swoje właściwości. Również światło słoneczne i wysoka temperatura niszczą cenne inhibiny. Miód powinien być przechowywany z dala od silnego światła słonecznego i w miejscu suchym.

 
Kuracja miodowa:

Miód jest wysokokaloryczny i lekkostrawny, czyli dodaje energii i wzmacnia cały organizm. Jego wielkim bogactwem są cukry proste, które możemy przyswajać bezpośrednio z krwioobiegu. Dzięki temu możemy szybko ożywić zmęczony mózg i serce.

Bardzo cenne wskazówki o wykorzystaniu produktów pszczelich w leczeniu można znaleźć w literaturze. Na przykład:
„Zdrowie z ula” – B. Krzyżanowska
„Leczenie miodem” – B. Kędzia i E. Houdrna-Kędzia

Miód najlepiej przyjmować rozpuszczony w przegotowanej ciepłej wodzie, lekko ciepłym mleku lub herbacie z cytryną itp. Wskazane jest pozostawienie roztworu na kilka godzin – dzięki czemu zwiększa się aktywność enzymów.

Themes by WordPress

Scroll to Top